កម្មវិធី Tanabata Festival ត្រូវបានរៀបចំឡើងរយៈពេល ៣ ថ្ងៃ ចាប់ពីថ្ងៃទី ១១ ដល់ថ្ងៃទី ១៣ ខែកក្កដា នៅមជ្ឈមណ្ឌលសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ជប៉ុន (CJCC)។ នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍នេះសំខាន់បំផុតនោះគឺមានកម្មវិធីប្រកួតចម្រៀងដែលធ្វើជាទៀងទាត់រៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយមានសិស្សសិក្សាភាសាជប៉ុនចំនួន ១៥ ក្រុម(១៦ ) នាក់បានច្រៀងបង្ហាញសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះទាក់ទាញឱ្យមានអ្នកគាំទ្រជាច្រើនមកទស្សនា ដែលមានទាំងអ្នកឈរទស្សនាផងដែរ។
Tanabata គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ប្រពៃណីមួយដែលត្រូវបានប្រារព្ធឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅថ្ងៃទី ៧ ខែកក្កដា នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន។ ពិធីបុណ្យនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាថ្ងៃដែលមនុស្សម្នារទាំងឡាយនាំគ្នា សរសេរពីបំណងប្រាថ្នារបស់ពួកគេនៅលើក្រដាសចម្រុះពណ៌ដែលហៅថា (TANZAKU) ភ្ជាប់វាទៅនឹងដើមឫស្សី និងសុំសំណាងទៅកាន់ផ្កាយ។ វាមានប្រភពមកពីរឿងព្រេងនិទានចិន ដែលជារឿងព្រេងដែលរៀបរាប់ពី បុរសគង្វាលគោ និងនារីតម្បាញ។
រឿងនេះចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលព្រះណែនាំ Orihime ដែលជាមនុស្សឧស្សាហ៍ព្យាយាមទៅកាន់ Hikoboshi ដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាមដូចគ្នា ហើយអ្នកទាំងពីរបានស្រលាញ់គ្នា នឹងបានរៀបការជាមួយគ្នា។
ដោយសារតែអ្នកទាំងពីរស្រលាញ់គ្នាយ៉ាងខ្លាំង ទើបពួកគេចាប់ផ្ដើមធ្វេសប្រហែសលែងខ្វល់ខ្វាយនិងការងារ ហើយព្រះក៏ខឹង នឹងបានបំបែកពួកគេឲ្យនៅម្ខាងម្នាក់នៃ Milky Way ។
Orihime បន្តយំដោយសារតែនាងមិនអាចជួប Hikoboshi បានទៀត ពេលនោះព្រះក៏រំជួលចិត្តដោយឃើញទឹកភ្នែករបស់នាង ហើយអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេជួបគ្នានៅយប់ថ្ងៃទី៧ ខែ កក្កដា។ នៅយប់នោះ ហ្វូងសត្វស្លាបបានប្រើស្លាបរបស់វា ធ្វើជាស្ពានមួយ ដើម្បីឲ្យ Orihime និង Hikoboshi អាចបានជួបគ្នា។ រឿងព្រេងនេះក៏ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងក្រុមតារានិករផងដែរ ដោយ Orihime ជា Vega នៅ Lyra និង Hikoboshi ជា Altair នៅ Aquila ហើយ Milky Way ដែលហូររវាងផ្កាយទាំងពីរគឺជា Milky Way ។ តាមពិតទៅ មេឃពេលរាត្រីរដូវក្តៅ ផ្កាយទាំងពីរនេះបញ្ចេញពន្លឺភ្លឺចិញ្ចាច បែរមុខដាក់គ្នាឆ្លងកាត់ Milky Way ។
រឿងនេះដោយសារតែមានប្រធានបទរ៉ូមែនទិកនៃ “គូស្នេហ៍ដែលអាចជួបគ្នាបានតែម្ដងក្នុងមួយឆ្នាំ” បានធ្វើឱ្យនៅប្រទេសជប៉ុនសម័យទំនើបនេះចាត់ទុកថា ពិធីបុណ្យTanabata ជាព្រឹត្តិការណ៍មួយសម្រាប់គូស្នេហ៍ បន្ទាប់ពីបុណ្យណូអែលនិងថ្ងៃបុណ្យនៃក្តីស្រលាញ់។ ក្នុងនោះផងដែរ ភោជនីយដ្ឋាន និងសណ្ឋាគារជាច្រើនបានរៀបចំកម្មវិធី Special Dinner សម្រាប់គូស្នេហ៍នៅថ្ងៃបុណ្យ Tanabata ទៀតផង។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អត្ថនយ័ដើមនៃទេវកថានេះមានន័យសំដៅយ៉ាងជ្រាលជ្រៅដែលបានបង្រៀនអំពី “សារៈសំខាន់នៃការខិតខំប្រឹងប្រែង” “ការសម្របខ្លួន និងតុល្យភាព” និង “សារៈសំខាន់នៃការអត់ធ្មត់” ជាដើម។ ទោះជាព្រះបាននាំពួកគេមកជាមួយដោយសារពួកគេទាំងពីរជាអ្នកធ្វើការលំបាកក៏ដោយ ពួកគេបានបែកគ្នាដោយសារពួកគេខ្ជិលធ្វើការ។ ប្រសិនបើពួកគេបន្តធ្វើការល្អបន្ទាប់ពីរៀបការហើយ ពួកគេនឹងមិនបែកគ្នាឡើយ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនៅក្នុងរយៈពេលដែលទើបរៀបអាពាហ៍ពិពាហ៍អ្នកចង់ចំណាយពេលជាមួយគ្នាឱ្យបានច្រើនតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចធ្វេសប្រហែសការងាររបស់អ្នកបានទេ។ មនោសញ្ចេតនា និងភាពសប្បាយរីករាយជារឿងសំខាន់ ប៉ុន្តែការទទួលខុសត្រូវការងាររបស់អ្នកក៏ដូចគ្នាដែរ ដូច្នេះអ្នកត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការថែរក្សាការសម្របខ្លួននិងតុល្យភាពផងដែរ។
ក្រោយបែកគ្នាមិនថាចង់ជួបគ្នាប៉ុណ្ណាយ៉ាងហោចណាស់ក៏ត្រូវអត់ធ្មត់រង់ចាំមួយឆ្នាំសិនដែរ។ ក្នុងជីវិតមានរឿងជាច្រើនដែលមិនផ្តល់លទ្ធផលភ្លាមៗទេ ដូច្នេះការអត់ធ្មត់គឺជារឿងដែលសំខាន់ណាស់។ ប្រសិនបើអ្នកបោះបង់វាពាក់កណ្តាលផ្លូវ អ្នកនឹងបង្កើតទម្លាប់រត់គេច ហើយប្រសិនបើមានរឿងពិបាកកើតឡើងម្តងទៀត អ្នកនឹងបោះបង់ជាលើកទីពីរយ៉ាងងាយស្រួលជាងលើកទីមួយទៅទៀត។
នៅប្រទេសជប៉ុនសព្វថ្ងៃ ពិធីបុណ្យទាំងនេះបានក្លាយជាព្រឹត្តិការណ៍ធម្មតា ដែលគេមិនសូវយកចិត្តទុកដាក់លើអត្ថន័យដើមទេ ប៉ុន្តែការចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ Tanabata Festival លើកនេះ មិនមែនមានដើម្បីតែការសប្បាយរីករាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងជាជំហានដ៏មានន័យមួយក្នុងការផ្ដល់ឱកាសឲ្យមនុស្សបានស្វែងយល់ពីភាសាជប៉ុន និងវប្បធម៌ជប៉ុនតាមរយៈព្រឹត្តិការណ៍នេះផងដែរ។ ដូចនេះវាអាចជួយជំរុញឲ្យមានចំណាប់អារម្មណ៍ និងការយល់ដឹងអំពីប្រទេសជប៉ុនកាន់តែស៊ីជម្រៅជាងមុន។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានឃើញជនជាតិខ្មែរជាច្រើនចូលចិត្តប្រទេសជប៉ុន និងចង់សិក្សាភាសាជប៉ុន ហើយវាក៏ជាហេតុផលមួយ ដែលខ្ញុំត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវឥរិយាបថ និងអកប្បកិរិយាពាក្យសម្តីឲ្យបានល្អក្នុងនាមជាជនជាតិជប៉ុនដោយគ្មានអ្វីគួរឲ្យខ្មាស់អៀនឡើយ។
