ការផ្លាស់ប្តូរបរិយាកាសជុំវិញឧស្សាហកម្ម
ទីក្រុងភ្នំពេញកំពុងផ្លាស់ប្តូរក្នុងបរិយាកាសច្របូកច្របល់មួយដោយនិន្នាការនៃការលេចចេញនិងបាត់ទៅវិញពីពេលមួយទៅពេលមួយ។ នៅក្នុងទីក្រុងភ្នំពេញ អ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់បំផុតនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះគឺហាងលក់ទំនិញ។ ជាពិសេសការពង្រីកក្រុមហ៊ុនជប៉ុនដែលទិញផលិតផលពីប្រទេសជប៉ុន។
ការនាំចូលទំនិញមួយទឹកពីប្រទេសជប៉ុនមកកម្ពុជាបានចាប់ផ្តើមក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០។នៅពេលនោះ ផលិតផលសំខាន់ៗគឺជាផលិតផលឧស្សាហកម្មដូចជា គ្រឿងចក្រធុនធ្ងន់ ហើយដោយសារក្របខ័ណ្ឌច្បាប់មិនគ្រប់គ្រាន់ ការនាំចូលជាញឹកញាប់ខុសច្បាប់ ហើយឧស្សាហកម្មមានការសន្និដ្ធានថាជាឧស្សាហកម្មមិនទាន់ផ្លូវការ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ទិដ្ធភាពជុំវិញឧស្សាហកម្មទាំងក្នុងប្រទេសជប៉ុន និងកម្ពុជាបានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងឆាប់រហ័ស ដែលនាំឱ្យក្រុមហ៊ុនបន្តចូលទីផ្សារជាបន្តបន្ទាប់ ជាហេតុនាំឱ្យសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើននាពេលបច្ចុប្បន្ន។
ជាពិសេស នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន មានការកើនឡើងនៃតម្រូវការសម្រាប់ប្រភេទថ្មីនៃការប្រមូល និងការប្រើប្រាស់បន្ទាប់បន្សំនៃវត្ថុឥតបានការដោយប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិត ដែលមិនមានពីមុនមក និងតម្រូវការសម្រាប់ការប្រើប្រាស់បន្ទាប់បន្សំនៃវត្ថុ និងរបស់ដែលមិនត្រូវបានប៉ះពាល់កាលពីមុន ដូចជានៅពេលដែលក្រុមហ៊ុនបានក្ស័យធន និងបានតម្រៀបរបស់របររបស់ពួកគេទុក។ នៅកម្ពុជា ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចយ៉ាងឆាប់រហ័ស ជាពិសេសនៅតំបន់ទីក្រុងបានបង្កើនការទាក់តាញរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងការទិញរបស់របរ ហើយជាមួយនឹងការរីករាលដាលនៃអ៊ីនធឺណិត ដែលអនុញ្ញាតឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ងាយស្រួលទិញផលិតផលកែច្នៃដែលមានគុណភាពខ្ពស់ក្នុងតម្លៃទាបតាមរយៈ SNS ។ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃទំនាក់ទំនងនៃប្រទេសទាំងពីរនេះ និងលក្ខខណ្ឌងាយស្រួលចូលរបស់កម្ពុជាសម្រាប់អ្នកចូលថ្មីបាននាំឱ្យមានការរីកចំរើននាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។ ទន្ទឹមនឹងនេះដែរ ឧស្សាហកម្មទាំងមូលគឺស្ថិតនៅចំកណ្តាលនៃការផ្លាស់ប្តូរសំខាន់ៗហើយវាចាំបាច់ក្នុងការវាយតម្លៃដោយប្រុងប្រយ័ត្នពីរបៀបដែលឧស្សាហកម្មនឹងផ្លាស់ប្តូរនាពេលអនាគត ហើយក្រុមហ៊ុនដែលឆាប់ចូលឧស្សាហកម្មនេះត្រូវពិចារណាឡើងវិញភ្លាមៗនូវទម្រង់អាជីវកម្មរបស់ពួកគេ។ ការចូលទៅក្នុងអាជីវកម្មពេញលេញរបស់ក្រុមហ៊ុនជប៉ុនមានតាំងពីឆ្នាំ 2007 នៅពេលដែលពួកគេបានចូលទៅក្នុងឃ្លាំងរបស់សាន់តា។ បន្ទាប់មកមានក្រុមហ៊ុនជាច្រើនបានចូលទីផ្សារ ប៉ុន្តែលក្ខណៈទូទៅនៃក្រុមហ៊ុននីមួយៗគឺពួកគេបាននាំយកផលិតផលដែលមិនអាចលក់នៅប្រទេសជប៉ុន ឬមិនមានតម្លៃក្នុងប្រទេសជប៉ុនមកកម្ពុជា ហើយប្រែក្លាយទៅជាផលិតផលសម្រាប់លក់។ជាក់ស្តែងកាលពីមុន ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញហាងកែច្នៃរបស់ជប៉ុនដែលមានគំនរខោអាវចាស់ៗពីជប៉ុន និងចិនដាក់លើធ្នើរ ធ្វើឱ្យពិបាកយល់ថាតើលក់ ឬបោះចោល ហើយហាងខ្លះមានការបញ្ចុះតម្លៃពេញមួយឆ្នាំ ធ្វើឱ្យខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើការផ្គត់ផ្គង់ និងតម្រូវការត្រូវគ្នាដែរឬទេ។ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នាពេលកន្លងមក វានៅតែទទួលបានប្រាក់ចំណេញសមរម្យ និងទទួលបានកម្រិតមួយនៃការទទួលស្គាល់ថាជាហាងលក់ទំនិញរបស់ជប៉ុន។
យើងត្រូវការការផ្គត់ផ្គង់ដើម្បីផ្គូផ្គងតម្រូវការផ្លាស់ប្តូរ
ប៉ុន្តែការផ្លាស់ប្តូរពិតជាកើតឡើង។ អ្នកចូលថ្មីនិយាយថាស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នគឺខុសពីមុនទាំងស្រុង។ ថ្ងៃនេះ អតិថិជនមានការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងលើផលិតផលពីប្រទេសជប៉ុន ជាពិសេសផលិតផលដែលផលិតនៅប្រទេសជប៉ុន ហើយពួកគេមកទិញតាមមូលដ្ឋានជាក់ស្តែង។ បើក្រឡេកមើលស្លាកសម្លៀកបំពាក់ជជុះ និងទំនិញផ្សេងៗ អ្នកនឹងឃើញថា ភាគច្រើនផលិតនៅប្រទេសចិន ផលិតនៅវៀតណាម ជាដើម ហើយរបស់ដែលមិនផលិតនៅប្រទេសជប៉ុនគឺមានច្រើន។ បើដូច្នោះមែន ការចង់ទិញរបស់ប្រជាជនកម្ពុជានឹងមិនសូវមានសន្ទុះដែរ ហើយគេក៏មិនងាយលក់បានដែរ។”យើងត្រូវធ្វើការជាមួយក្រុមហ៊ុនដែលតំណាងឱ្យប្រជាជនកម្ពុជា លក់ផលិតផលដែលផលិតដោយជប៉ុន ហើយដែលអាចយល់ពីតម្រូវការសម្រាប់ផលិតផលទាំងនេះ និងទិញទំនិញទាំងនោះបានត្រឹមត្រូវ ហើយយើងត្រូវចែករំលែកព័ត៌មានជានិច្ច” ។ដូច្នេះហើយ ក្រុមហ៊ុននេះមិនត្រូវបានចងភ្ជាប់ដោយរូបភាពដែលផលិតផលកែច្នៃស្មើនឹងរបស់ “មួយទឹក´ នោះទេ ប៉ុន្តែអាចទិញទំនិញបានដោយភាពបត់បែនក្រៅពីរបស់ប្រើប្រាស់ដោយសហការជាមួយអ្នកផ្គត់ផ្គង់ជប៉ុន ប្រសិនបើមានតម្រូវការសម្រាប់ពួកគេ។ទាក់ទងនឹងទីផ្សារកែច្នៃនៅកម្ពុជា សម្រាប់“របស់ជាច្រើនដែលចាត់ទុកថាមិនចាំបាច់នៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនរបស់នោះក៏មិនចាំបាច់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដែរ ដូច្នេះក៏មិនងាយលក់ផងដេរ។ ម៉្យាងវិញទៀតរបស់ដែលថោក មិនល្អ ដែលគេបោះចោលនៅប្រទេសជប៉ុនលែងជាទីចាប់អារម្មណ៏របស់ប្រជាជនកម្ពុជាទៀតទេ ហើយវិធីធ្វើកាលពីមុន គឺលែងដំណើរការទៀតហើយ។
ការធ្វើមូលដ្ឋានីយកម្ម និងការបែងចែកបន្ត
ដូច្នេះ តើឧស្សាហកម្មកែច្នៃនឹងមានការប្រែប្រួលយ៉ាងណាទៅថ្ងៃអនាគត? រឿងដំបូងដែលត្រូវពិចារណាគឺថាក្រុមហ៊ុនបុគ្គលិកកម្ពុជានឹងចូលទីផ្សារហើយពង្រីកទំហំទីផ្សារ។ ហើយគ្មានផ្លូវណាដែលប្រជាជនកម្ពុជាមិនបានកត់សម្គាល់ការផ្លាស់ប្តូរដែលប្រជាជនជប៉ុនកំពុងធ្វើជាសាក្សីអោយនោះទេ។កាលពីមុន សូម្បីតែនៅប្រទេសជប៉ុនក៏មានជនបរទេសបើកហាងលក់សម្លៀកបំពាក់ជជុះដែលយកមកពីប្រទេសផ្សេងទៀតដេរ។ ប៉ុន្តែរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះជនជាតិជប៉ុនដែលបើកហាងលក់សម្លៀកបំពាក់មួយទឹកនៅបរទេសមានការកើនឡើងគួរអោយកត់សម្គាល់ផងដេរ។ វាជៀសមិនរួចទេដែលនិន្នាការបែបនេះនឹងកើតឡើងហើយក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ វាជារឿងធម្មតាទេដែលទំនិញត្រូវបានផ្គត់ផ្គង់នៅកន្លែងដែលមានតម្រូវការ ហើយវាពិតជាមិនអាចទៅរួចទេសម្រាប់អ្នកផ្គត់ផ្គង់ជប៉ុនក្នុងការលក់ផលិតផលទៅឱ្យហាងកែច្នៃដែលដំណើរការដោយប្រទេសជប៉ុន។ ប្រសិនបើពាណិជ្ជករកម្ពុជាដែលចាប់យកតម្រូវការយ៉ាងត្រឹមត្រូវ និងផ្លាស់ប្តូរផលិតផលឥតឈប់ឈរ នោះផលិតផលដែលទាក់ទាញនឹងហូរមករកពួកគេដោយធម្មជាតិ។នៅពេលរឿងនេះកើតឡើង វិធីសាស្ត្របែបសាមញ្ញនឹងលែងដំណើរការទៀតហើយ។ នៅពេលវាកើតឡើង លទ្ធភាពមួយគឺដើម្បីបែងចែកទម្រង់អាជីវកម្ម។ បច្ចុប្បន្ននេះ ហាងជាច្រើនមានហាងធំទូលាយដែលស្រដៀងនឹងឃ្លាំង ប៉ុន្តែប្រសិនបើហាងមួយអាចចាប់យកតម្រូវការបានត្រឹមត្រូវ និងមានលំហូរនៃផលិតផលជាប្រចាំនោះ ហាងធំបែបនេះនឹងលែងចាំបាច់ទៀតហើយ ហើយវានឹងកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការដំណើរការហាងតូចៗជាច្រើនដែលគ្រប់គ្រងផលិតផលជាក់លាក់។ ប្រសិនបើរឿងនោះកើតឡើង វានឹងកាន់តែពិបាកសម្រាប់ជនបរទេសក្នុងការចាប់យកតម្រូវការ ប៉ុន្តេវាប្រហែលជាអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបាន។ នៅក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ 2016 ក្រុមហ៊ុនកែច្នៃដ៏ធំមួយដែលមនុស្សគ្រប់គ្នានៅក្នុងប្រទេសជប៉ុនបានលឺថាបានចូលមកទីផ្សារកម្ពុជា។ វាទំនងជាសហគ្រាសធុនតូច និងមធ្យមរបស់ជប៉ុននឹងបន្តចូលទីផ្សារ ខណៈដែលក្រុមហ៊ុនធំៗចូលទីផ្សារ។ វាជាការចង់បានសម្រាប់ទាំងប្រទេសជប៉ុន និងកម្ពុជា ដែលទីផ្សារនឹងកើនឡើងបន្ថែមទៀតជាលទ្ធផលនៃចលនានេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាច្បាស់ណាស់ថាប្រជាជនកម្ពុជាកំពុងស្វែងរកក្រុមហ៊ុនដែលមានការយល់ដឹងច្បាស់លាស់អំពីផលិតផលដែលសាកសមនឹងទីផ្សារ និងផលិតផលដ៏ធំទូលាយ ហើយនិន្នាការនេះនឹងកាន់តែរីកចម្រើននៅពេលដែលឧស្សាហកម្មកាន់តែរីកចម្រើន។
