កម្ពុជាកំពុងឈានទៅមុខជាលំដាប់ ហើយ ឆ្ពោះទៅរកភាពរីកចម្រើន ដោយសារកំណើនប្រជាជន និងការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចគួរឲ្យកត់សម្គាល់។

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលជីវិតរបស់មនុស្សកាន់តែសម្បូរសប្បាយ ការប្រើប្រាស់ក៏កាន់កើនឡើង ហើយការប្រើប្រាស់កើនឡើង កាកសំណល់ក៏កើនឡើងដែរ ដោយបរិមាណកាកសំណល់នៅតែបន្តកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។

ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាសំរាមនៅកម្ពុជា មានក្រុមហ៊ុនមួយនៅកម្ពុជា ដែលកំពុងបន្តដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមក្នុងវិស័យកែច្នៃប្លាស្ទិក។

GOMI RECYCLE (PHNOM PENH) CO.,LTD

ក្រុមហ៊ុនមេរបស់ក្រុមហ៊ុនគឺ Koa Shoji Co., Ltd. របស់ប្រទេសជប៉ុនត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ សម្រាប់ការកែច្នៃក្រដាសសំរាម និងជាក្រុមហ៊ុនដែលមានបទពិសោធន៍ខ្ពស់ដែលបានដំណើរការអាជីវកម្មកែច្នៃឡើងវិញអស់រយៈពេលជាង ៧០ ឆ្នាំមកហើយ។ ក្រុមហ៊ុនក៏គ្រប់គ្រងក្រុមបាល់ទាត់ Nadeshiko League Division 1, Loveridge Nagoya និងផ្តល់ការគាំទ្រការងារដល់ជនពិការផងដែរ។

លោកនាយក Yusuke Okumura ដែលជាម្ចាស់ជំនាន់ទី ៣ បានចាប់ផ្តើមធ្វើការស្រាវជ្រាវនៅនឹងកន្លែង ដោយមានការគាំទ្រពី JICA ក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ ក្នុងគោលបំណងដោះស្រាយបញ្ហាកាកសំណល់នៅកម្ពុជា ដោយគូរលើចំណេះដឹងនៃការកែច្នៃឡើងវិញដែលគាត់បានសិក្សាស្វែងយល់នៅប្រទេសជប៉ុន។ បន្ទាប់ពីរយៈពេល ១០ ឆ្នាំនៃបញ្ហាប្រឈម និងការខិតខំប្រឹងប្រែងជាច្រើនមក ឥឡូវនេះក្រុមហ៊ុនអាចប្រមូលផ្លាស្ទិកយ៉ាងច្រើនជារៀងរាល់ខែ ហើយអាចកែច្នៃ និងលក់ផ្លាស្ទិកដែលប្រមូលបានធ្វើជាសម្ភារៈសម្រាប់ផលិតផលជាច្រើនប្រភេទ រួមមាន​ តុ កៅអី និងសម្ភារៈសំណង់ផ្សេងៗផងដែរ។ ដោយសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនខ្មែរជាច្រើនដែលអាណិតអាសូរចំពោះសកម្មភាពរបស់ពួកគេ ប្លាស្ទិកដែលត្រូវបានគេបោះចោលជាសម្រាម ឥឡូវនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងកម្មវិធីយ៉ាងទូលំទូលាយ ដូចជាការតុបតែងផ្នែកខាងក្នុងរបស់ Brown Coffee កៅអីនៅផ្សារទំនើបអ៊ីអន គ្រែផ្កា និងធុងសំរាមនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវក្នុងខេត្តសៀមរាបជាដើម។

មើលដំបូង GOMI RECYCLE ហាក់ដូចជាកំពុងដំណើរការយ៉ាងរលូន ប៉ុន្តែផ្លូវខាងមុខមិនសូវរលូនប៉ុន្មាននោះទេ។ ឧបសគ្គផ្សេងៗបានឈរនៅលើផ្លូវជាច្រើនដង ហើយរាល់ពេលដែលពួកគេធ្វើវាត្រូវឆ្លងកាត់ការសាកល្បងជាច្រើនថ្ងៃ និងកំហុសជាច្រើនដង ប៉ុន្តែលោកនាយក Okumura មិនដែលបោះបង់ឡើយ។

ហេតុអ្វីបានជាអ្នកបន្តដោយមិនបោះបង់? ជាការឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរនេះ លោកប្រធាន Okumura បានរំលឹកពីពេលវេលានោះ ហើយបាននិយាយថា “យើងត្រូវបានទទួលបានគាំទ្រ ហើយជាក់ស្តែងចំនួនអ្នកសហការរបស់យើងក៏បានកើនឡើងជាលំដាប់”។ លើសពីនេះ លោកប្រធាន Okumura ចូលចិត្តប្រឈមនឹងការងារដែលលំបាក ដូច្នេះនេះក៏អាចជាមូលហេតុមួយផងដែរ។

អ្វី​ដែល​គួរ​ឱ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​បំផុត​នោះ​គឺ​ថា​រាល់​ឧបសគ្គ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​ធ្វើ​រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​បាន​កើត​ចេញ​ផ្លែ​ផ្កា។

នៅពេលដែលខ្ញុំបានសួរលោកប្រធាន Okumura អំពីអាថ៌កំបាំងនៃរឿងនេះ គាត់បាននិយាយថា “វាមិនមែនមានន័យថាខ្ញុំមានទេពកោសល្យ ឬជំនាញពិសេសអ្វីនោះទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែធ្វើអ្វីដែលនរណាម្នាក់អាចធ្វើបាន ច្រើនជាងអ្នកដទៃ ១០ ដង” តែប៉ុណ្ណោះ ។

វា​ពិត​ជា​វិធី​សាមញ្ញ​ណាស់ ប៉ុន្តែ​តើ​មាន​មនុស្ស​ប៉ុន្មាន​នាក់​ដែល​អាច​ធ្វើ​វា​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ដទៃ ១០ ដង?

ម្យ៉ាងទៀត យើងផ្តល់អាទិភាពដល់ការធ្វើឱ្យអ្វីៗដែលនរណាម្នាក់អាចធ្វើបាន បើទោះបីជាវាជាវិធីសាស្ត្រមិនមានប្រសិទ្ធភាពក៏ដោយ។ លោក​ក៏​មាន​គម្រោង​ប្រគល់​តំណែង​ជាប្រធាន​ឲ្យ​កម្ពុជា​មួយ​រូប​នៅ​ពេល​អនាគតផងដែរ។

ដើម្បីដោះស្រាយបន្ទុកការងារ ១០ ដង ទាមទារការជឿជាក់ និងភាពរីករាយ ដែលបង្ហាញឱ្យឃើញពីភាពប៉ិនប្រសប់របស់ពួកគេក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាកាកសំណល់របស់កម្ពុជា។ ជាងនេះទៅទៀត ពួកគេមិនត្រឹមតែបើកអាជីវកម្មកែច្នៃឡើងវិញប៉ុណ្ណោះទេ ពួកគេគិតអំពីអនាគតរបស់ប្រទេសកម្ពុជា និងគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មដោយការយល់ដឹងអំពីអ្វីដែលពួកគេគួរធ្វើនាពេលនេះ ហើយវិធីសាស្ត្រដែលគ្មានប្រសិទ្ធភាពដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ គឺជាការបង្ហាញមួយអំពីបញ្ហានេះ។

អនាគត​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា​មិន​មែន​គិត​តែ​ពី​បុគ្គលិក​របស់​ក្រុមហ៊ុន​នោះ​ទេ។ នៅកម្ពុជា សំរាមច្រើនតែត្រូវបោះចោលដោយមិនបានបែងចែក ហើយមូលហេតុនៃបញ្ហានេះគឺការខ្វះការយល់ដឹងថា សំរាមខ្លះអាចកែច្នៃឡើងវិញបាន។ អាស្រ័យហេតុនេះ ក្រុមហ៊ុនកំពុងធ្វើសកម្មភាពអប់រំ និងពន្យល់អំពីការបែងចែកសំរាមនៅសាលាបឋមសិក្សា ហើយមិនត្រឹមតែធ្វើការកែច្នៃសំរាមដែលខ្លួនមាននាពេលបច្ចុប្បន្នប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងកាត់បន្ថយបញ្ហាសំរាមនាពេលអនាគតផងដែរ។

សកម្មភាព និងគំនិតទាំងនេះអាចដំណើរការបាន ប្រសិនបើពួកគេត្រូវបានតែងតាំង និងផ្តល់មូលនិធិដោយរដ្ឋាភិបាល ប៉ុន្តែទោះបីជា GOMI RECYCLE បានចាប់ផ្តើមការស្រាវជ្រាវរបស់ខ្លួនជាផ្នែកនៃគម្រោង JICA ហើយក៏អាចទទួលបានការគាំទ្រពី JETRO នៅពេលត្រឹមត្រូវក៏ដោយ ទីបំផុតវាគឺជាក្រុមហ៊ុនរកប្រាក់ចំណេញធម្មតាដែលដំណើរការអាជីវកម្មកែច្នៃឡើងវិញ។ ក្នុងការធ្វើដូច្នេះ ពួកគេបានគ្រប់គ្រងតុល្យភាពតម្លៃដែលហាក់បីដូចជាផ្ទុយគ្នា – ការរួមចំណែកពីសង្គម និងប្រាក់ចំណេញ – តើ​នេះ​មិន​មែន​ជា​ប្រភេទ​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​​មាន​បំណង​ចង់​ក្លាយ​ជា​ក្រុមហ៊ុន​ក្នុង​ពិភព​លោក​នា​ពេល​អនាគត​ទេ?

រហូតមកដល់ពេលនេះ ផលិតផលដែលប្រើប្រាស់នៅក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ត្រូវបានបង្ខំឱ្យទៅប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងនាមការកែច្នៃឡើងវិញ។ នេះប្រហែលជាបានជួយក្នុងមធ្យោបាយមួយចំនួន ប៉ុន្តែចាប់ពីពេលនេះតទៅ យើងប្រហែលជាត្រូវទទួលយកគំនិតនៃផលិតកម្មក្នុងស្រុក និងការប្រើប្រាស់កាកសំណល់។