ភ្នំពេញក្រោន FC Yuta Suzuki
– ជាដំបូង សូមប្រាប់យើងពីប្រវត្តិសង្ខេបរបស់លោក ស៊ូហ្ស៊ូគី
ខ្ញុំបានលេងបាល់ទាត់រហូតដល់សាកលវិទ្យាល័យ ហើយមានក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជាកីឡាករបាល់ទាត់អាជីព ប៉ុន្តែដោយសារខ្ញុំមិនមែនជាសមាជិកដំបូង ហើយខ្ញុំមិននឹកស្មានថាខ្ញុំក្លាយជាកីឡាករ J-League ទេ ដូច្នេះហើយទើបខ្ញុំទទួលបានការងារជាបុគ្គលិកបម្រើការងារឲ្យគេដើម្បីទទួលបានប្រាក់ខែធម្មតា។
ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចបោះបង់ក្តីស្រមៃរបស់ខ្ញុំក្នុងការក្លាយជាកីឡាករបាល់ទាត់អាជីពនោះទេ ដូច្នេះខ្ញុំបានទៅធ្វើតេស្តដើម្បីចូលរួមជាមួយក្រុមបាល់ទាត់អាជីពនៅប្រទេសថៃ។ ប៉ុន្តែលទ្ធផលគឺមិនបានល្អទេ។ ដូច្នេះខ្ញុំគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីត្រឡប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញ ហើយធ្វើការនៅក្នុង លីគមនុស្សពេញវ័យក្នុងស្រុក ដោយបន្តលេងបាល់ទាត់ទៀត។ ដោយមានជំនួយពីអ្នកស្គាល់គ្នា ខ្ញុំបានធ្វើតេស្តសម្រាប់ក្រុមនៅក្នុងផ្នែកទី 4 នៃសាធារណរដ្ឋឆេក ហើយអាចឆ្លងកាត់បាន ប៉ុន្តែដោយសារតែខ្ញុំគ្មានសមត្ថភាព ខ្ញុំត្រូវត្រលប់ទៅប្រទេសជប៉ុនវិញម្តងទៀតបន្ទាប់ពីបានត្រឹមតែរយះពេល 3 ខែ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ខ្ញុំនៅតែមិនចុះចាញ់ ដូច្នេះខ្ញុំនៅតែបន្តលេងបាល់ទាត់ក្នុងសួន កិឡានិងហ្វឹកហាត់ដោយមិនមានការខកខានឡើយ ទោះបីជាហ្វឹកហាត់តែម្នាក់ឯងក៏ដោយ។
បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានទៅធ្វើតេស្តអាជីពនៅប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ប៉ុន្តែត្រូវបានបដិសេធ ហើយបន្ទាប់មកខ្ញុំបានទៅធ្វើតេស្តអាជីពនៅប្រទេសហ្វីលីពីន ប៉ុន្តែពេលនោះក៏មិនបានជោគជ័យដែរ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានមកដល់ប្រទេសកម្ពុជា ហើយទីបំផុតបានប្រឡងជាប់ក្លឹបភ្នំពេញក្រោន ដែលបច្ចុប្បន្នខ្ញុំជាសមាជិកនៃក្លឺបមួយនេះ។
– តើវាកើតឡើងនៅពេលណា?
គឺក្នុងខែមីនាឆ្នាំនេះ។ នៅអាយុ 27 ឆ្នាំ ទីបំផុតខ្ញុំអាចសម្រេចក្តីសុបិនចង់ក្លាយជាកីឡាករបាល់ទាត់អាជីព។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគិតថាខ្ញុំគ្រាន់តែមានសំណាងប៉ុណ្ណោះ។
– អ្នកធ្វើបានល្អមកទល់ពេលនេះក្នុងការដែលមិនបោះបង់
បាទ។ ខ្ញុំនឹងមិនភ្លេចអារម្មណ៍ដែលខ្ញុំមាននៅពេលដែលខ្ញុំបោះបង់នោះទេ។ ខ្ញុំគ្រោងនឹងបន្តព្យាយាមរហូតដល់ចំនុចមួយដែលខ្ញុំពេញចិត្ត។
ទោះបីជាអ្នកបានចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចសន្យាអាជីពហើយក៏ដោយ តើអ្នកអាចប្រកួតនៅខាងក្រៅបានឬអត់?វាគឺជាបញ្ហាផ្សេងគ្នាមែនទេ?
ពិតមែនហើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តាមពិតខ្ញុំជាកីឡាករបម្រុងមួយសប្តាហ៍បន្ទាប់ពីបានចុះកិច្ចសន្យា ប៉ុន្តែខ្ញុំត្រូវបានផ្តល់ឱកាសឱ្យលេង ហើយចាប់ពីពេលនោះមក ខ្ញុំក៏បានស្ថិតក្នុងជម្រើសដំបូង។
– ខ្ញុំគិតថាមិត្តរួមក្រុមរបស់អ្នកភាគច្រើនជាជនជាតិខ្មែរ តើទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកយ៉ាងម៉េចដែរ?
ដោយសារគ្រូបង្វឹកជាជនជាតិអ៊ុយក្រែន ក្រុមនេះទំនាក់ទំនងគ្នាជាមូលដ្ឋានជាភាសាអង់គ្លេស។ និយាយអញ្ចឹងខ្ញុំក៏មិនសូវពូកែភាសាអង់គ្លេសដែរ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាអ្នកលេងបាល់ទាត់ ខ្ញុំអាចចែករំលែកអ្វីដែលខ្ញុំគិតដល់កម្រិតជាក់លាក់មួយនៅពេលខ្ញុំនៅលើទីលាន។
– ប៉ុន្តែវាមិនមានភាពលំបាកទេនៅពេលពិភាក្សាអំពីយុទ្ធសាស្ត្រលម្អិតជាមួយអ្នកគ្រប់គ្រង?
ពិតមែនហើយ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំប្រើក្ដារចុចដើម្បីពិភាក្សាជាមួយគ្រូបង្វឹករហូតដល់ខ្ញុំយល់ច្បាស់ពីអ្វីដែលគាត់និយាយ។ ម៉្យាងវិញទៀត ខ្ញុំក៏ត្រូវការគាត់ឱ្យយល់ពីគំនិតរបស់ខ្ញុំដែរ ដូច្នេះនៅពេលជួបរឿងបែបនេះ ខ្ញុំសុំឱ្យ GM ជាជនជាតិជប៉ុនដែលស្ទាត់ជំនាញភាសាអង់គ្លេស ឲ្យជួយធ្វើជាអ្នកបកប្រែ។
– តើការព្យាបាល និងបរិស្ថាននៅក្លឹបមានលក្ខណៈយ៉ាងណា?
ខ្ញុំមិនសូវដឹងច្រើនពីក្រុមផ្សេងទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំគិតថាពួកគេជាក្រុមល្អបំផុតក្នុងចំណោមក្រុមកម្ពុជា។ អាហារដែលគ្រប់គ្រងដោយសារធាតុចិញ្ចឹមនឹងត្រូវបានផ្តល់ជូនមុនពេលការប្រកួត។ ដីផ្ទះរបស់យើងក៏មានវាលស្មៅធម្មជាតិពីរដែរ គឺមួយសម្រាប់ប្រកួត និងមួយទៀតសម្រាប់ហ្វឹកហាត់។
– សូមប្រាប់យើងអំពីបញ្ហាប្រឈម និងគោលដៅដែលក្រុមរបស់អ្នកកំពុងជួបប្រទះ
ដោយសារយើងមានកីឡាករខ្សែប្រយុទ្ធច្រើន ដូច្នេះខ្សែការពាររបស់យើងមិនស្ថិតស្ថេរទេ ហើយយើងច្រើនតែរបូតគ្រាប់បាល់ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាយើងត្រូវពង្រឹងការការពារជាមុនសិន។
ទីពីរ សុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ខ្ញុំនៅតែខ្សោយ ហើយខ្ញុំមានការឡើងចុះច្រើន ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាខ្ញុំត្រូវពង្រឹងសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់ខ្ញុំឱ្យបានកាន់តែច្រើន ដើម្បីប្រកួតប្រជែងពេញមួយឆ្នាំ។
– សូមប្រាប់យើងអំពីលក្ខណៈពិសេសនៃបាល់ទាត់កម្ពុជា
គាត់មានស្មារតីប្រយុទ្ធខ្លាំង ហើយជាញឹកញយប្រឈមនឹងការប្រឈមក្នុងស្ថានភាពមួយទល់មួយ ហើយអាកប្បកិរិយារបស់គាត់ចំពោះគោលដៅគឺជាអ្វីដែលខ្ញុំអាចរៀនសូត្របាន។ ម៉្យាងវិញទៀត មានតង់ខ្លះក៏មានការលេងរដិបរដុបគួរឲ្យកត់សម្គាល់ផងដែរ តែនេះវាអាចប្រហែលបណ្តាលមកពីក្តៅពេក។
– សូមប្រាប់យើងពីគោលដៅអនាគតរបស់អ្នក
ជាដំបូងខ្ញុំចង់ឱ្យក្រុមយើងឈ្នះ។ ហើយខ្ញុំចង់ចូលរួមក្នុង AFC Cup ។ ហើយនៅទីបំផុតខ្ញុំចង់ទៅលេងនៅប្រទេសជាច្រើនទៀត។ ខ្ញុំគិតថាអ្នកមិនសូវធ្លាប់បានឮវាទេ ប៉ុន្តែមានប្រទេសមួយនៅអឺរ៉ុបខាងកើតហៅថា Azerbaijan ហើយខ្ញុំចង់ទៅលេងនៅក្នុងទឹកដីដែលមិនធ្លាប់មានសម្រាប់ប្រជាជនជប៉ុន។
– ជាចុងក្រោយ សូមផ្ញើសារជូនប្រិយមិត្តអ្នកអាន
ជាដំបូងខ្ញុំចង់ឱ្យអ្នកមកមើលការប្រកួត។ ទោះបីជាចំនួនអ្នកទស្សនាការប្រកួតក្រុមជម្រើសជាតិមានចំនួនច្រើនក៏ដោយ ក៏នៅមានកៅអីទំនេរជាច្រើនសម្រាប់ការប្រកួតលីគកំពូលកម្ពុជាដែរ។
វាជាលីគអាជីព ដូច្នេះយើងត្រូវតែអភិវឌ្ឍផ្នែកអាជីវកម្មនៃបាល់ទាត់ផងដែរ។ ខ្ញុំគិតថាបាល់ទាត់កម្ពុជានឹងមានការកើនឡើងថែមទៀតប្រសិនបើចំនួនអ្នកទស្សនាកើនឡើងតាមកំណើនសេដ្ឋកិច្ច។ សំបុត្រមានតម្លៃថោកត្រឹមតែ 5,000 រៀល ហើយសូម្បីតែអ្នកទៅពហុកីឡដ្ឋាននៅថ្ងៃនៃព្រឹត្តិការណ៍នោះអ្នកនឹងអាចចូលបានគ្រប់ពេល ដូច្នេះសូមអញ្ជើញមកមើលពួកយើងទាំងអស់គ្នា។
ក្តីសុបិន្តមិនមែនសុទ្ធតែក្លាយជាការពិតនៅថ្ងៃណាមួយនោះទេ
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយសារតែគាត់នៅតែបន្តក្តីសុបិនរបស់គាត់ដោយមិនបោះបង់លោក ស៊ូស៊ូគី អាចសម្រេចក្តីសុបិនរបស់គាត់បាន។
ខ្ញុំសង្ឃឹមថា តាមរយៈអត្ថបទនេះ ខ្ញុំអាចបង្ហាញដល់យុវជនកម្ពុជា នូវភាពអស្ចារ្យនៃការបន្តបន្តក្តីសុបិនរបស់អ្នកដោយមិនបោះបង់។
