​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ចំនួន​ប្រជាជន​ជប៉ុន​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​កំពុង​កើន​ឡើង​ជា​លំដាប់។ រហូតមកដល់ពេលថ្មីៗនេះ ប្រសិនបើអ្នកបានទៅភោជនីយដ្ឋានជប៉ុន អ្នកទំនងជានឹងជួបនរណាម្នាក់ដែលអ្នកស្គាល់ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះមានមនុស្សប្លែកមុខជាច្រើនដែលអ្នកទើបតែបានឃើញជាលើកដំបូង។
នៅពេលដែលយើងទៅក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកខ្មែរដើម្បីធ្វើអាជីវកម្ម យើងឃើញថាពួកគេភាគច្រើនមិនសូវចាប់អារម្មណ៍នឹងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មក្នុងគោលដៅទីផ្សារជប៉ុនទេ ដូច្នេះហើយវាពិតជារីករាយណាស់ដែលឃើញមានការកើនឡើងតិចតួចនៃចំនួនប្រជាជនជប៉ុនដែលធ្វើការនៅទីនោះ និងពង្រីកទីផ្សារជប៉ុន។
　យ៉ាង​ណា​មិញ ថ្ងៃ​មុន​ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​ជនជាតិ​ជប៉ុន​ម្នាក់​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ដូច​ខាង​ក្រោម។
“លុយគឺជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ លុយអ្នកអាចធ្វើអ្វីក៏បាន” ។
　ខ្ញុំពិតជាមិនបានលួចស្តាប់ទេ។ អ្វី​ដែល​កើត​ឡើង​ជាប់​ត្រចៀក​ខ្ញុំ​បាន​កើត​ឡើង​យ៉ាង​សាមញ្ញ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​ការ​សន្ទនា​នេះ​មាន​ន័យ​យ៉ាង​ណា កាលៈទេសៈ ឬ​សាវតារ ហើយ​អាច​មាន​ការពិត​ខ្លះ​ដែរ ប៉ុន្តែ​លុយ​មិន​មាន​ន័យ​ថា​អ្នក​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន​ឡើយ ហើយ​ទោះ​បី​គាត់​មាន​អារម្មណ៍​បែប​នេះ​ក៏​ដោយ ខ្ញុំ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ដែល​គាត់​សុខ​ចិត្ត​និយាយ​បែប​នេះ​ខ្លាំងៗ។
　រហូតមកដល់ពេលថ្មីៗនេះ វាហាក់បីដូចជាមានមនុស្សមួយចំនួនធំដែលជឿថាអ្វីៗអាចធ្វើបានដោយថោក ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ប្រហែលជាប្រតិកម្មចំពោះរឿងនោះ វាហាក់បីដូចជាមានមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងដែលព្យាយាមដោះស្រាយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដោយប្រើលុយ។
　វាជាការពិតដែលថានៅពេលអ្នកចាប់ផ្តើមអ្វីមួយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា អ្នកនឹងជួបប្រទះការចំណាយដែលមិននឹកស្មានដល់ជាញឹកញាប់ ដូច្នេះវាជាការប្រសើរក្នុងការមានមូលនិធិគ្រប់គ្រាន់។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី មិនមែនមានន័យថា អ្វីៗនឹងដំណើរការទៅដោយរលូននោះទេ ហើយប្រសិនបើអ្នកព្យាយាមដោះស្រាយគ្រប់យ៉ាងដោយលុយ ខ្ញុំបារម្ភថា លើកក្រោយអ្នកមានឱកាសដោះស្រាយជាមួយជនជាតិជប៉ុន ជនជាតិខ្មែរនឹងរកកំហុសអ្នកហើយសុំលុយ ដូច្នេះសូមឈប់ព្យាយាមដោះស្រាយទាំងអស់ដោយលុយ ប្រសិនបើមិនមែនជាការទូទាត់ស្របច្បាប់។
　វាជារឿងគួរឲ្យសោកស្ដាយដែលគិតថា នេះមានន័យថា ប្រជាជនជប៉ុនដែលខំប្រឹងប្រែងមកកម្ពុជានឹងត្រូវចាកចេញ ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះ ខ្ញុំមិនអាចឆ្ងល់ថាអ្នកណាដែលអមដំណើរពួកគេក្នុងដំណើរទេសចរណ៍កម្ពុជាមុនពេលចូលប្រទេស ហើយអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ និងឮដែលនាំឱ្យពួកគេគិតបែបនេះ។
　នៅពេលខ្ញុំមកកម្ពុជាដំបូង ខ្ញុំក៏មានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំយល់គ្រប់យ៉ាងអំពីប្រទេសនេះ ដោយផ្អែកតែលើព័ត៌មានដែលខ្ញុំមានពីអ្នកស្គាល់គ្នាតិចតួច។ ខ្ញុំ​មិន​ដែល​កុហក ឬ​ផ្តល់​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ពេល​ខ្ញុំ​ឮ​រឿង​នេះ​ស្តាប់​ទៅ​ហាក់​ដូច​ជា​អំពី​ប្រទេស​កម្ពុជា ខ្ញុំ​យល់​ខុស។ ប្រសិនបើអ្នកចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មជាមួយនឹងការយល់ខុសនេះ អ្នកនឹងត្រូវបង្ខំឱ្យប្រឈមមុខនឹងគម្លាតរវាងការពិត និងចក្ខុវិស័យរបស់អ្នក ហើយអ្នកនឹងជួបឧបសគ្គ័នៅពេលអ្នកចាប់ផ្តើម។ ដោយគិតដល់ចំណុចនេះ អ្នកចូលរួមក៏មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ផងដែរ មិនថាពួកគេមានចេតនាព្យាបាទ ឬអត់នោះទេ។
　ខ្ញុំកម្រនឹងទៅជួបនរណាម្នាក់ណាស់ ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើ ខ្ញុំចង់ប្រយ័ត្នចំពោះអ្វីដែលខ្ញុំនិយាយ និងធ្វើ។
　ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើខ្ញុំនៅតែបន្តសរសេរអត្ថបទបែបនេះអំពីអ្វីដែលខ្ញុំឃើញ និងឮជុំវិញទីក្រុង វាហាក់ដូចជាមិនយូរប៉ុន្មាន តំបន់ជុំវិញនឹងស្ងប់ស្ងាត់ភ្លាមៗ នៅពេលដែលនរណាម្នាក់ឃើញខ្ញុំ ដូច្នេះខ្ញុំសូមឆ្លៀតឱកាសនេះនិយាយជាមុនថា ខ្ញុំមិនសរសេរអត្ថបទអំពីអ្វីទាំងអស់ ហើយក៏មិនស្តាប់ដោយយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការស្វែងរកអត្ថបទដែរ ដូច្នេះសូមប្រាកដថាអ្នកបានឃើញខ្ញុំនៅខាងក្រៅ។