BITEX (CAMBODIA) Co., Ltd.
នាយកគ្រប់គ្រង៖ Shinichi Narusako

– សូមប្រាប់យើងអំពីការបង្កើតរបស់អ្នកនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងគោលដៅរបស់អ្នក

　ប្រហែលជាពីរឆ្នាំមុន ខ្ញុំបានមកប្រទេសកម្ពុជាជាមួយនឹងគោលដៅដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ក្នុងការបង្កើតក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជាដែលអាចទទួលស្គាល់ទូទាំងពិភពលោក។

– តើមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ នៅពេលអ្នកពង្រីកទីផ្សារពិតប្រាកដ?

　និយាយឱ្យត្រង់ទៅ ខ្ញុំមានការខកចិត្ត ជាមួយនិងក្តីសង្ឃឹម។ នេះមានន័យថា វានៅតែមានកន្លែងសម្រាប់កែលម្អ ដោយសារនៅមានផ្នែកដែលពួកគេត្រូវរីកចម្រើន ប៉ុន្តែសូម្បីតែមុនពេលដែលយើងទទួលបានជំនាញជាក់លាក់ក៏ដោយ ខ្ញុំទទួលបានចំណាប់អារម្មណ៍ថា ពួកគេមិនមានមូលដ្ឋានគ្រឹះដើម្បីក្លាយជាអ្នកអភិវឌ្ឍន៍នោះទេ។ ដោយសារតែនេះ ខ្ញុំមានទំនោរខ្លាំងក្នុងការមានទស្សនៈលំអៀងលើរឿង ហើយនិយាយតែផ្នែកនៃអ្វីមួយដូចជាវាទាំងមូល ដូច្នេះតាំងពីថ្ងៃចាប់ផ្តើមរបស់ខ្ញុំមក ខ្ញុំមានការប្រុងប្រយ័ត្នមិនទទួលយកព័ត៌មាន ឬរឿងដែលមិនច្បាស់លាស់ដោយមិនដឹងខ្លួន។

– តើអ្នកមានការលំបាកក្នុងការជ្រើសរើសទេ?

　ដូចដែលខ្ញុំបានលើកឡើងពីមុនមក ខ្ញុំបានព្យាយាមមិនគ្រាន់តែទទួលយកអ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលខ្ញុំបានប្រាប់ក្នុងពេលសម្ភាសន៍នោះទេ។ ជាការពិតណាស់ ខ្ញុំមានការរំពឹងទុកខ្លះៗនៅក្នុងចិត្ត ប៉ុន្តែប្រសិនបើខ្ញុំមានការរំពឹងទុកខ្ពស់ពេក ហើយជួលនរណាម្នាក់ដោយមិនអាចវាយតម្លៃសមត្ថភាពពិតរបស់ពួកគេ នោះវានឹងនាំទៅរកលទ្ធផលអកុសលសម្រាប់ភាគីទាំងពីរ។

　សម្រាប់ហេតុផលនេះ យើងដាក់សារៈសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងលើបទពិសោធន៍អភិវឌ្ឍន៍ដោយប្រើក្របខ័ណ្ឌជាលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យមួយនៃការជួលរបស់យើង។ ការប្រើប្រាស់ក្របខ័ណ្ឌអនុញ្ញាតឱ្យមានការអភិវឌ្ឍន៍គុណភាពស្ថិរភាព។ ទោះបីជាអ្នកមិនមានបទពិសោធន៍នោះក៏ដោយ យើងនឹងស្នើឱ្យអ្នកបង្ហាញយើងពីការងារកន្លងមករបស់អ្នក។ ផលិតផលចុងក្រោយបង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកអភិវឌ្ឍន៍ក្នុងការបញ្ចេញនូវអ្វីដែលពួកគេបានបង្កើតទៅកាន់ពិភពលោក។ វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការដឹងពីរង្វាន់ និងសេចក្តីរីករាយនៃការក្លាយជាអ្នកអភិវឌ្ឍន៍។

– ចុះការបណ្តុះបណ្តាលក្រោយការងារវិញ?

　យើងចាប់ផ្តើមជាមួយរឿងតូចតាច និងលើកទឹកចិត្តឱ្យមានការពិនិត្យមើលខ្លួនឯងក្នុងចំណោមបុគ្គលិកទាំងអស់។ ស្វែងរកវាដោយខ្លួនឯង ហើយដោះស្រាយវាដោយខ្លួនឯង ហើយយើង​បាន​និង​កំពុង​កែ​លម្អ​របៀបនេះ​ជា​បណ្តើរៗ។ ដូច្នេះនៅក្នុងក្រុមហ៊ុនរបស់យើង យើងមានអ្នកដឹកនាំក្រុមសម្រាប់គម្រោងនីមួយៗ ហើយការងារទាំងអស់ត្រូវបានប្រគល់ទៅឱ្យប្រធានក្រុម។ បន្ទាប់មកអ្នកដឹកនាំក្រុមបញ្ជូនវាទៅអ្នកអភិវឌ្ឍន៍។ ដូច្នេះប្រសិនបើមានអ្វីមួយកើតឡើងខុសប្រក្រតី គេនឹងរាយការណ៍ទៅប្រធានក្រុមជានិច្ច។ ការធ្វើបែបនេះ ទោះបីជាមានបញ្ហាកើតឡើង ឬដំណើរការយឺតក៏ដោយ ក៏ពួកគេទទួលខុសត្រូវ និងដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯងបានដែរ។
　បច្ចេកទេសនេះមិនគ្រាន់តែកំណត់ចំពោះគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ប៉ុណ្ណោះទេ។ ដោយប្រើវិធីសាស្រ្តនេះ យើងក៏អាចបញ្ចូលមតិយោបល់របស់បុគ្គលិកកម្ពុជានៅពេលសម្រេចចិត្តលើប្រព័ន្ធផ្ទៃក្នុង។ ជាការពិតណាស់ មិនមែនគ្រប់មតិទាំងអស់នឹងត្រូវបានអនុម័តនោះទេ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគេដឹងថាមតិរបស់ពួកគេនឹងត្រូវបានឆ្លុះបញ្ចាំង នោះពួកគេនឹងកាន់តែដឹងអំពីបញ្ហា ហើយក៏ទំនងជាមានការលើកឡើងអំពីវា។ ម៉្យាងវិញទៀត ប្រសិនបើពួកគេជឿថា គ្មានអ្វីដែលពួកគេនិយាយនឹងឆ្លងកាត់នោះទេ ពួកគេនឹងនៅស្ងៀម មិនថាពួកគេរកឃើញបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរប៉ុណ្ណានោះទេ។ នេះនឹងមិនផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់យើងទាំងពីរនាក់នោះទេ។ ដូច្នេះ ការកសាងទំនាក់ទំនងសហការគ្នាបន្តិចម្តងៗ ក៏នឹងជួយជំរុញកំណើនផងដែរ។

– សូមប្រាប់យើងអំពីស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ននៃឧស្សាហកម្ម IT នៅកម្ពុជា

　ឧស្សាហកម្ម IT របស់កម្ពុជាកំពុងមានការរីកចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស ជាមួយនឹងការកើនឡើងនៃចំនួនក្រុមហ៊ុនបរទេសដែលចូលមកក្នុងឧស្សាហកម្មនេះ។ នេះ​ជា​មូល​ហេតុ​ដែល​ប្រាក់​ខែ​មធ្យម​សម្រាប់​វិស្វករមានការ​កើន​ឡើង​យ៉ាង​ខ្លាំង។

– តើ​ការ​ជ្រើសរើស​មនុស្ស​មាន​ទេពកោសល្យ​វាកាន់តែ​ពិបាក​ណាស់មែនទេ​?

　នោះជាការពិត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បើក្រឡេកមើលទៅអនាគត ខ្ញុំគិតថាវាមានសារៈសំខាន់ជាងសម្រាប់ឧស្សាហកម្ម IT របស់កម្ពុជាក្នុងការរីកលូតលាស់។ ប្រសិនបើគេដឹងក្នុងចំណោមប្រជាជនកម្ពុជាថាវិស្វករ IT ទទួលបានប្រាក់ខែខ្ពស់ និងការព្យាបាលល្អ មនុស្សកាន់តែច្រើននឹងប្រាថ្នាចង់ក្លាយជាវិស្វករ។ ហើយការចូលរួមក្នុងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍ផ្សេងៗនៅតាមក្រុមហ៊ុននានា គឺជាឱកាសដ៏ល្អសម្រាប់ការរីកចម្រើន។

　ក្រុមហ៊ុនរបស់យើងចាត់ទុកក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍នៅក្នុងប្រទេសអភិវឌ្ឍន៍ រួមទាំងប្រទេសជប៉ុនជាគូប្រជែងរបស់ខ្លួន។ យើងមិនមើលឃើញថាខ្លួនយើងគ្រាន់តែជាមូលដ្ឋានអភិវឌ្ឍន៍នៅឈូងសមុទ្រដែលការបញ្ជាទិញអាចត្រូវបានដាក់ក្នុងតំលៃថោកនោះទេ។ ឥឡូវនេះ ចំណុចលក់របស់យើងគឺថាយើងអាចអភិវឌ្ឍរបស់ថោកៗ ប៉ុន្តែនៅទីបំផុតយើងចង់ឱ្យសមត្ថភាពបច្ចេកទេសរបស់យើងក្លាយជាចំណុចលក់របស់យើង។ ក្នុងន័យនេះ វាជាការល្អដែលឃើញឧស្សាហកម្ម IT របស់កម្ពុជាកាន់តែសកម្ម បើទោះបីជាវាកាន់តែពិបាកក្នុងការជ្រើសរើសបុគ្គលិកក៏ដោយ។

– តើអ្នកគិតថាត្រូវការអ្វីខ្លះសម្រាប់ឧស្សាហកម្ម IT ដើម្បីបង្កើតខ្លួនឯងនៅក្នុងសង្គមកម្ពុជានាពេលអនាគត?

　ខ្ញុំ​គិត​ថា យើង​បាន​សម្រេច​បាន​កម្រិត​មួយ​នៃ​ស្ថានភាព​រួច​ទៅ​ហើយ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានសម្ភាសនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សានៅមហាវិទ្យាល័យថ្មីៗនេះ ដោយគ្មានបទពិសោធន៍អភិវឌ្ឍន៍ក្រៅពីនៅសាលា ប្រាក់ខែចាប់ផ្តើមដែលគាត់ចង់បានគឺ 600 ដុល្លារ។ វាមិនមែនជាបញ្ហាថាតើ $600 ពិតជាមានតម្លៃវាឬអត់នោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកដែលបានស្នើសុំវាបានគិតគូរពីតម្លៃទីផ្សារ តម្លៃផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេទាក់ទងនឹងវា និងអនាគតរបស់ពួកគេ ដូច្នេះខ្ញុំគិតថាអារម្មណ៍នេះគឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងពីការកើនឡើងនៃស្ថានភាពសង្គមរបស់ពួកគេ។

　ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងបន្ថែមទៀតពីទីនេះ កុំព្យូទ័រ និងស្មាតហ្វូនត្រូវតែមានភាពទូលំទូលាយជាងមុននៅក្នុងជីវិតពិត។ ជាឧទាហរណ៍ អត្រានៃការជ្រៀតចូលរបស់ស្មាតហ្វូនមិនមានកម្រិតទាបនៅក្នុងតំបន់ទីក្រុងនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលនិយាយអំពីអ្វីដែលមនុស្សប្រើប្រាស់ស្មាតហ្វូនរបស់ពួកគេសម្រាប់ ពួកគេភាគច្រើនប្រើប្រាស់ Facebook ហ្គេម និងកម្មវិធីផ្ញើសារ។

នៅពេលដែលទិដ្ឋភាពកាន់តែច្រើននៃជីវិតរបស់យើងក្លាយជាឧបករណ៍ IT ហើយយើងប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រ និងស្មាតហ្វូនកាន់តែច្រើន តម្រូវការសម្រាប់សេវាកម្មថ្មីៗនឹងត្រូវបានបង្កើតឡើង។ ប្រសិនបើកម្មវិធី និងសេវាកម្មដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានៅពេលនោះត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាដោយអ្នកអភិវឌ្ឍន៍កម្ពុជានោះ ស្ថានភាពសង្គមនៃឧស្សាហកម្មព័ត៌មានវិទ្យានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាប្រាកដជានឹងប្រសើរឡើង។

– ជាចុងក្រោយ តើអ្នករំពឹងអ្វីខ្លះពីឧស្សាហកម្ម IT របស់កម្ពុជាក្នុងរយៈពេល 5 ទៅ 10 ឆ្នាំខាងមុខ?

ខ្ញុំសង្ឃឹមថាកម្ពុជានឹងទាញយកអត្ថប្រយោជន៍នេះ ហើយក្លាយជា Silicon Valley នៃអាស៊ីអាគ្នេយ៍។ ដើម្បីសម្រេចបាននូវចំណុចនេះ ខ្ញុំចង់ឱ្យវិស្វករកម្ពុជាបានបង្ហាញពីសេវាកម្ម និងឧបករណ៍ថ្មីៗ ហើយមិនត្រឹមតែមើលឃើញសេវាកម្មដែលពួកគេកំពុងប្រើប្រាស់ និងគម្រោងដែលពួកគេពាក់ព័ន្ធជាការងារប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវចូលទៅជិតមនុស្សម្នាក់ៗដោយស្មារតីទន់ភ្លន់ដោយសួរថា “ហេតុអ្វី?” សម្រាប់វិស្វករកម្ពុជា ការអភិវឌ្ឍន៍មិនមែនគ្រាន់តែជាកម្លាំងពលកម្មដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលទេ ដូច្នេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាការផ្លាស់ប្តូរគំរូកំពុងចាប់ផ្តើមកើតឡើង។