អន្តោប្រវេសន៍កំពុងតែរីកចំរើន
ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ អនុបាតអ្នកបើកការងារដែលមានប្រសិទ្ធភាពរបស់ប្រទេសជប៉ុនបានប្រសើរឡើង ហើយថែមទាំងត្រូវបានគេនិយាយថាមានការខ្វះខាតកម្លាំងពលកម្មផងដែរ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ គេនិយាយថា “ការងារបន្ទាប់បន្សំ” ដែលមនុស្សព្រងើយកន្តើយនឹងរឿងបែបនេះ ហើយទទួលបានការងារនៅជុំវិញពិភពលោកបានក្លាយទៅជាចលនាមួយ ហើយយុវជនជាច្រើនបានទៅបរទេសដើម្បីចាប់ផ្តើមជីវិតការងាររបស់ពួកគេ។ ប្រទេសកម្ពុជាមិនមានករណីលើកលែងទេ ហើយយុវជនជាច្រើនកំពុងដើរតាមនិន្នាការនេះ។ ពួកគេខ្លះដោះស្រាយបាន ខ្លះមិនបាន ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនអាចជួយអ្វីបាន ក្រៅពីសូមជូនពរដល់យុវជនដែលដើរលើផ្លូវដែលពួកគេជ្រើសរើស។ ទីក្រុងភ្នំពេញពោរពេញទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយ ហើយមិនមែនមានតែយុវជនទេដែលមកទីនេះ។មានមនុស្សមួយចំនួនតូចដែលមកកន្លែងនេះដោយមានបំណងធ្វើឱ្យវាជាផ្ទះចុងក្រោយរបស់ពួកគេ និងជាគោលដៅចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់ពួកគេ។ ‘សេកា’ នេះមិនមែនគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្ដើមសេកានោះទេ គឺជាអ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ក្នុងប្រទេសកម្ពុជានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។Coulomb Kurosawa (អ្នកបោះពុម្ពទស្សនាវដ្តី Life Reinstall Magazine/Six Samana) ដែលបានរស់នៅក្នុងអាស៊ីអាគ្នេយ៍ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយបានសរសេរសៀវភៅពាក់ព័ន្ធជាច្រើន ហើយមានចំណេះដឹងយ៉ាងខ្លាំងអំពីការបញ្ចប់ជីវិត បាននិយាយថា ចំនួនសោធននិវត្តន៍ដែលរស់នៅក្រៅប្រទេសបានកើនឡើងបន្តិចម្តងៗតាំងពីដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 2000 ហើយនៅអាស៊ីអាគ្នេយ៍ មនុស្សចាស់ដែលរស់នៅដោយស្ងប់ស្ងាត់ក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេមានដូចជា បាងកក និងឈៀងម៉ៃ។ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ លំនៅដ្ឋានសម្រាប់មនុស្សចាស់បានចាប់ផ្តើមសាងសង់ ហើយមនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងកំពុងពឹងផ្អែកលើប្រាក់សោធននិវត្តន៍របស់ពួកគេដើម្បីរស់នៅដោយសេរីពេលចូលនិវត្តន៍។
ឧត្តមគតិ និងការពិត៖ មុនពេលអ្នកដឹងវា អ្នកកំពុងរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រ
ចុះកម្ពុជាវិញ? ស្ថានភាពជាទូទៅស្រដៀងគ្នា ប៉ុន្តែមិនដូចទីក្រុងបាងកក ឬឈៀងម៉ៃទេ វាត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយមនុស្សមួយចំនួនធំដែលហៅថាអ្នកចំណូលទាប។ មូលហេតុចម្បងនៃបញ្ហានេះ គឺដោយសារប្រទេសកម្ពុជាកំពុងស្ថិតក្នុងដំណើរការអភិវឌ្ឍន៍ ហើយតម្លៃនៃការរស់នៅមិនខ្ពស់ ប៉ុន្តែជារឿយៗវាស្ថិតក្នុងក្តីមេត្តានៃកំណើនសេដ្ឋកិច្ចគួរឱ្យកត់សម្គាល់ជាង 7% ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ហើយតម្លៃមិនស្ថិតស្ថេរ ហើយមនុស្សជាច្រើននិយាយថាពួកគេគិតថាវាថោក ប៉ុន្តែមានការភ្ញាក់ផ្អើលដែលឃើញវាមានតម្លៃគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើលនៅពេលពួកគេចាប់ផ្តើមរស់នៅទីនោះ។
វាពិតជាមានមនុស្សចាស់ជាច្រើននាក់ ដែលដើមឡើយគ្រោងនឹងរស់នៅបែបរញ៉េរញ៉ៃខុសពីមនុស្សធម្មតា ប៉ុន្តែត្រូវបង្ខំចិត្តរស់នៅកាន់តែអាក្រក់ ហើយមានមនុស្សដែលត្រូវបង្ខំចិត្តក្នុងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនថាស្ថានភាពលំបាកយ៉ាងណានោះទេ វាពិតជាលំបាកណាស់ក្នុងការធ្វើឲ្យជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ប្រសើរឡើង ដោយសារមនុស្សម្នាក់បានចូលនិវត្តន៍រួចហើយ ហើយវាមានដែនកំណត់ក្នុងការចាប់ផ្តើមពីដំបូង។
ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នគឺថាយើងគ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីប្រឈមមុខនឹងការបញ្ចប់នៃជីវិតរបស់យើងដោយក្តីមេត្តានៃបរិស្ថានជុំវិញ។ អ្វីដែលជារឿងសោកស្តាយ។ បន្ទាប់ពីត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយនៅក្នុងប្រទេសជប៉ុន វាបានរកឃើញផ្ទះចុងក្រោយរបស់ខ្លួន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ទីតាំងក៏ធ្លាក់មកលើលុយដែរ។ ជីវិតគឺជាលុយ។ ខ្ញុំបញ្ចប់ដោយមិនមានចម្លើយចំពោះសំណួរថា ‘តើសុភមង្គលទិញបានតែលុយទេ?’
តើអ្នកអាចសម្រេចបាននូវការចាប់ផ្តើមគម្រោងគំរូទេ?
គម្រោងដែលផ្តល់នូវក្តីសង្ឃឹមដ៏ភ្លឺស្វាងសម្រាប់ប្រជាជនទាំងនេះនៅក្នុងភាពក្រីក្របែបនេះបានចាប់ផ្តើមនៅលើការប្រមូលថវិកា ហើយឥឡូវនេះបានសម្រេចគោលដៅរបស់ខ្លួនដោយជោគជ័យ។ អ្នកដែលចាប់ផ្តើមគម្រោងនេះគឺលោក Kurosawa ដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ក្នុងកាលៈទេសៈជុំវិញការបញ្ចប់នៃ SECA ប៉ុន្តែតើគម្រោងនេះជាប្រភេទអ្វី?
នៅពេលខ្ញុំមើលគេហទំព័រដែលផ្តល់ថវិការ ‘`Campfire’ ខ្ញុំបានឃើញចំណងជើងដ៏អាក្រក់មួយ។ “ជួយប្រជាជនជប៉ុនក្រីក្រនៅអាស៊ីចេញពីរូងភ្នំអារក្ស ហើយឲ្យពួកគេធ្វើជាមគ្គុទ្ទេសក៍ឆ្ពោះទៅអនាគតដ៏ខ្មៅងងឹត។ ដោយទុកចោលនូវសំណួរដ៏ឆ្កួតៗថា តើទីក្រុងភ្នំពេញជារូងភ្នំអារក្ស ឬយ៉ាងណា ជាការប្រឡងជាប់ជាមួយនឹងខ្លឹមសារបែបនេះ រឿងខ្លីគឺនិយាយអំពីការបង្កើតផ្លូវជីវិតថ្មីដោយមិនមានការបាក់ទឹកចិត្តដោយសារភាពក្រីក្រ។ អ្វីដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍នោះ គឺគេបានសន្និដ្ឋានថា ករណីនេះគួរយកធ្វើជាគំរូ ដើម្បីជួយប្រជាជនរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រ និងធ្វើជាពិលសម្រាប់ប្រជាជនជប៉ុនក្រីក្រ ដែលរំពឹងថានឹងកើនឡើងនាពេលអនាគត។
ឧបទ្ទវហេតុនេះបានចាប់ផ្តើមដោយជម្លោះរវាងលោក Inoue ដែលជាសាខាជនពិការភ្នែកក្រីក្រ និងម្ចាស់ផ្ទះរបស់គាត់ដែលជាជនជាតិជប៉ុនក្រីក្រផងដែរ។ ដោយសារលោក Inoue គ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីការរើចេញពីផ្ទះរបស់ម្ចាស់ផ្ទះដោយសារហេតុផលដែលមិនអាចជៀសបាន គាត់បានសម្រេចចិត្តប្រើប្រាស់មូលនិធិដែលគាត់ទទួលបានតាមរយៈការប្រមូលមូលនិធិដើម្បីផ្លាស់ទៅផ្ទះថ្មី និងទិដ្ឋភាពខ្លះនៃជីវិតរបស់គាត់នៅពេលនោះ។
ខ្ញុំយកមួករបស់ខ្ញុំទៅឱ្យគាត់សម្រាប់គំនិតដ៏ចម្លែករបស់គាត់ក្នុងការគាំទ្រការចាប់ផ្តើមសម្រាប់ជីវិតថ្មី ជាជាងទើបតែចាប់ផ្តើមក្រុមហ៊ុនថ្មី ប៉ុន្តែវាក៏អាចនិយាយបានថាវាជារឿង “លទ្ធភាពដែលអាចកើតមាន” ។ នៅក្នុងប្រទេសនេះ ដែលការគាំទ្រដល់ប្រជាជនកម្ពុជា ហាក់បីដូចជាទំពាំងស្នងឬស្សីបន្ទាប់ពីភ្លៀងនោះ វាក៏ទទួលបានជោគជ័យយ៉ាងត្រចះត្រចង់ក្នុងការបង្ហាញការពិតដែលគេដឹងតិចតួចអំពីទុក្ខលំបាករបស់ប្រជាជនជប៉ុន។ នេះពិតជាគម្រោងច្នៃប្រឌិត។ គេហទំព័របញ្ចប់ដោយពាក្យដូចខាងក្រោមៈ
“គម្រោងនេះនឹងក្លាយជាការប៉ុនប៉ងដ៏សំខាន់មួយដើម្បីប្រមូលផ្តុំប្រាជ្ញាជាក់ស្តែងដែលនឹងមានសារៈសំខាន់សម្រាប់ការរស់រានមានជីវិតពីអាយុចាស់។ យើងទន្ទឹងរង់ចាំការគាំទ្រដ៏សប្បុរសរបស់អ្នក។” គម្រោងនេះត្រូវបានអនុវត្តរួចហើយ ហើយលោក Inoue បានផ្លាស់ប្តូរទីតាំងដោយជោគជ័យ។ បច្ចុប្បន្ននេះ គាត់កំពុងរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏សុខសាន្ត និងកំពុងព្យាយាមបោះជំហានបន្ទាប់ ដើម្បីក្លាយជាមគ្គុទ្ទេសក៍សម្រាប់ប្រជាជនជប៉ុនដែលត្រូវការជំនួយ។
ថ្ងៃស្អែកអាចជាយើងម្តងវាគឺជាការពិតដែលមិនអាចមើលរំលង
ទោះបីជាគម្រោងនេះផ្តោតលើមនុស្សវ័យកណ្តាល និងមនុស្សចាស់ក៏ដោយ វាមិនជាការបំផ្លើសទេក្នុងការនិយាយថាបញ្ហានៃភាពក្រីក្រគឺជាបញ្ហាប្រឈមមុខគ្រប់ជំនាន់ ហើយវាជាបញ្ហាដែលយើងត្រូវប្រឈមមុខដោយអស់ពីចិត្តនៅថ្ងៃស្អែក។ នេះក៏ព្រោះតែនៅប្រទេសជិតខាងរបស់កម្ពុជា ថៃ និងវៀតណាម ដែលកំពុងឈានទៅអនាគតបន្តិចបន្តួច ប្រាក់ខែនៅដដែលរាប់លានឆ្នាំ ហើយមុននឹងដឹង សហការីក្នុងតំបន់មានជីវភាពធូរធារ។
គ្មានប្រទេសណាអាចរស់បានដោយគ្មាន Noh ។ វានឹងជារឿងមួយផ្សេងទៀត ប្រសិនបើពួកគេត្រូវបានគេជួលជាកម្មករគ្មានជំនាញ ប៉ុន្តែក្នុងករណីនោះមិនចាំបាច់ជួលប្រជាជនជប៉ុនតាំងពីដើមមកទេ។ យើងត្រូវបានគេរំពឹងថានឹងធ្វើអ្វីមួយខុសពីអ្នកស្រុក ហើយប្រសិនបើយើងមិនបំពេញតាមការរំពឹងទុករបស់និយោជកទេ ពួកគេមិនឆោតល្ងង់ក្នុងការបោះចោលលុយច្រើននោះទេ ដោយសារតែយើងជាជនជាតិជប៉ុន។ ប្រសិនបើយើងមិនពិនិត្យមើលការពិតនៃស្ថានភាពរបស់យើង និងស្វែងរកមនុស្សដែលយើងត្រូវការទេ ជីវិតនៃភាពក្រីក្រកំពុងរង់ចាំយើងដោយបើកមាត់ឱ្យទូលាយ។ ប្រសិនបើអ្នកនិយាយថា “បើមិនដំណើរការទេ ត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញទៅ” នោះជាការប្រសើរណាស់ ប៉ុន្តែប្រសិនបើដូច្នោះ មិនចាំបាច់មកទីនេះតាំងពីដំបូងឡើយ។
